دلم گرفته آسمون نمیتونم گریه کنم/شکنجه میشم از خودم نمیتونم شکفه کنم
انگاری کوه غصه ها رو سینه ی من اومده/آخ داره باورم میشه خنده به ما نیومده
دلم گرفته آسمون از خودتم خسته ترم/توروزگار بی کسی یه عمر که دربه درم
حتی صدای نفسم میگه که توی قفسم/من واسه آتیش زدنت یه کوله بارشم بسم
دلم گرفته آسمون یکم منو حوصله کن/منو که ازاین روزگار یه خورده کمتر گله کن
منو به بازی میگیرن عقربه های ساعتم/برگه ی تقویم میکنه لحضه به لحضه لعنتم
آهای زمین یه لحظه تونفس نزن/نچرخ تا آروم بگیره یه آدم شکسته تن